Çocuklar Gülsün Diye!

Çocuklar Gülsün Diye!

Çocuklar Gülsün Diye!

Mayıs ayının başından beri çevremde

‘Sizinkisi hangi okula gidiyor?’
‘Sen nereye göndereceksin?’
‘Şuradakinde ek olarak spor dersi varmış’
‘Bunda Almanca da öğretiyorlar’
‘ABC okulnun kurası açıklanmış, katılmış mıydınız?’

gibi konuşmalar oluyor. Başlangıçta bu konuşmalar hiç ilgimi çekmiyordu. Ancak o kadar farklı ortamlarda o kadar çok bu konu konuşuluyor ki farkında olmadan bilgi birikimim epey artmış.

Bu konuşmaların kaynağı olan bir grup arkadaşım araştırmaları sonucunda istedikleri gibi bir okul bulamayınca, kalkıp kendi çocuk yuvalarını kurmuşlar.

Bir sohbet sırasında bunu öğrenince, onlara yardımcı olmak için daha önceleri dikkatimi çekmeyen bu konuya ilgim arttı. Konuşmaları daha çok dinler, daha çok soru sorar oldum.

Ben hiç anaokuluna gitmemiştim. Bizim zamanımızda annesi çalışan zavallı çocuklar evde yalnız kalmasın diye oraya bırakılırdı. Biz annemizle evcilik oynarken onlar da orada vakit geçirirlerdi.

Sorularım cevaplandıkça anladım ki o günlerin üzerinden çok sular akıp gitmiş, okul öncesi eğitim çok önemli bir konu olmuş.

Peki fırsat eşitliği? İstanbul’da, Ankara’da, İzmir’de İngilizce, Almanca, Fransızca öğreteninden tutun, müzik eğitimi, spor eğitimi ağırlıklı olanına kadar her türlü çocuk yuvası bulunurken, Anadolu’nun diğer köşelerinde durum böyle değil diye düşünüyordum. Hiç beklemediğim bir yerde bir ışık gördüm.

Işık, insanları asosyalleştirdiği söylenilen internette pırıl pırıl parlıyordu. Twitter’da birisinin yorum yapması üzerine fark ettiğim Çocuklar Gülsün Diye kullanıcısını takibe alıp, araştırmaya başladım. Gördüklerim karşısında proje benim için daha da ilginç bir hâl almaya başladı.

Gülben Ergen’in okul öncesi çocuk eğitimine dikkat çekmek için başlattığı projede ben farkına varıncaya kadar iki okul açılmıştı bile.

3. ve 4. yoldaydı. Ben nasıl katkı sağlayabilirim sorumun cevabı da orada listelenmişti. Okulların açıldığı şu günlerde her yeri kaplayan kırtasiye malzemelerinden almak için bundan güzel bir fırsat olabilir mi dedim, çıktım alışverişe.

Siz de projeye katkıda bulunmak isterseniz lütfen sitedeki ihtiyaç listesine bir gözatın. Çarşamba sabahı Trabzon Vakfıkebir’deki okulun açılışı için yola çıkıyorum. Sizlerin gönderdiklerinizi de yanımda götürmekten mutluluk duyarım.

Link
Kalıcı bağlantı

Related Posts

6 Responses to Çocuklar Gülsün Diye!
  • mustafa iren

    Desteğiniz ve duyarlılığınız için teşekkür ederim. Umarım proje daha çok yayılır.

  • Kendimce

    06/04/2010 tarihinde bende bu konuya sitemde dikkat çekmiştim.
    Ama bu konularda insanlarımız sandığımız kadar da duyarlı değiller maalesef

  • annemineli

    Şimdiden destek ve duyarlılığınıza gönülden teşekkürlerrr..Sevgilerrr….

  • funda

    Yapılanları ben de sevinerek izliyorum . Fakat çok uzaklara gitmekle beraber çok yakınlarımızdada okul öncesi eğitimden yoksun insanları görmek beni üzüyor.
    Ben de İstanbul’un pek de İstanbul sayılmadığı bir yerde okulöncesi öğretmenliği yapıyorum. Ve daha bugün bir öğrencimin annesi gerekli malzemeleri almaya gücü yetmediği için çocuğunu okuldan almak zorunda kaldı. Bunun gibi onlarcası var, çocuğunun karnını doyurmak mücadelesi verirken kırtasiye masraflarını karşılayamayan.
    Ben İstanbuldayım ama sınıfımda kırılmayan bir oyuncak yok. Elde olanlar bir kaç plastik iki günde kırılanlardan..
    Fazladan verebileceğim bir oyun hamuru yok.
    Geçen yıl çocuklar duymasın ekibine bir mail yazmıştım. Sihre , perilere inandığımı ve çocuklarımın da buna inanmasını istediğimi, hayal etmelerini, hayal ettiklerinin gerçekleşmesinin çok zor olmadığını söylemiştim. En çok oyuncak istemişlerdi. Mailim ilgiyle karşılandı ama çocuklar bana inanmadılar. Çünkü benim çok inandığım sihir gerçekleşmedi ne yazıkki..
    Örneğin yerlerimiz mikroplarla dolu olan bir halıyla kaplı bu yıl da. Temizlesek de parke yaptıramıyor ve kurtulamıyoruz o halıdan..
    Ve çocuklar bu yüzden sık sık hastalanıyor , nasıl gülsünler ki…
    Onları güldürmek çok kolayken , bir şeker ve bir balonla bunu yapmak çok kolayken yüzlerine güldürememek en çok da bana dokunuyor..
    Öyle çoklar , o kadar çoklar ki…

  • yasemin babalık

    yaaa ben nasıl bu postu göremedim Devletşah, inan çok üzüldüm. İnan harika bir işin peşindesin, bir sonrakinde umarım geç kalmam.

  • GULCİN AKMAN

    ben trabzonda ki anaokulunun öğretmeniyim.bugün okulumuz açıldı :)))))))) siz ve sizin gibi emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum..çocuklar ve ben artık gülücez :)))))))))

Leave a comment to yasemin babalık

YORUMU GÖNDER