KÖK i. (Orta Türk. [Oğuzca ve Kıpçakça] kök “kök, menşe”) Bitkilerin, toprağın altında kalan ve topraktaki besi maddelerini emmelerine yarayan kısmı,cezr “Saçak kök.” “Kazık kök.” “Yumru kök.” Sızlatır bâzı saatler dayanılmaz bir acı / Kökü toprakta kalıp kendi kesilmiş ağacı (Yahya Kemal Beyatlı). Yaprakların, köklerin, otların çürümesiyle vücûda gelmiş bir nebâtî gübre… (Refik Halit Karay). […]DEVAMI

ŞEHİT – ŞEHİD i. (Ar. şehādet “şehit olmak; şâhitlik yapmak”tan şehid) Allah yolunda ve din uğrunda savaşırken ölen kimse: Ecdâdından kırk iki şehit adı bilirim (Nâmık Kemal). Bir bahçedeyiz şimdi şehitlerle berâber / Bizler gibi ölmüş o yiğitlerle berâber (Yahya Kemal Beyatlı). İstanbul’da bizim hayâtımız bu şehit türbelerinin etrâfındaki hürmetle başladı (Ahmet Hamdi Tanpınar). Vatan, […]DEVAMI

Yazan: Prof. Dr. Kaya Bilgegil Acı bir konu bu kadar zerafet içinde başka nasıl anlatılabilir? ….İlk gençlik rüyalarımın lezzetini çıkardığım bir şehir vardır. Bu şehre, Bin bir gece kitabından koparılıp getirilmiş büyük tabyaların altından açılan kapılarından girilirdi. İki bin metre yüksekliğinde bu şehirde insan elini göklere uzatsa, Zeus tarafından yukarıya çekileceğini zannederdi. Bu yüzdendir ki, […]DEVAMI