ECMEL sıf. (Ar. cemal ¨güzel olmak¨tan ecmel) Çok (daha, en, pek) güzel: Ol hatunun hüsnünden ahsen, cemalinden ecmel yok idi (Darir). Ey ecmel-i alem-i maani / Öldürdü beni firak-ı canı (Muallim Nâci).DEVAMI

HAZAN i. (Fars. hazān) Güz, sonbahar: Devri şaşırdın mı nedir ey zaman / Fasl-ı bahârında bu hükm-i hazan (Muallim Nâci). Bir gamlı hazânın seherinde / Isrâra ne hâcet yine bülbül / Bil kalbimizin bahçelerinde / Can verdi senin söylediğin gül (Ahmet Haşim). Hazan yaprağı gibi titremek*: (Korkudan veya üşümekten) Tir tir titremek. Hazan-dîde birl. sıf. […]DEVAMI

ŞEHİT – ŞEHİD i. (Ar. şehādet “şehit olmak; şâhitlik yapmak”tan şehid) Allah yolunda ve din uğrunda savaşırken ölen kimse: Ecdâdından kırk iki şehit adı bilirim (Nâmık Kemal). Bir bahçedeyiz şimdi şehitlerle berâber / Bizler gibi ölmüş o yiğitlerle berâber (Yahya Kemal Beyatlı). İstanbul’da bizim hayâtımız bu şehit türbelerinin etrâfındaki hürmetle başladı (Ahmet Hamdi Tanpınar). Vatan, […]DEVAMI