MAHYA – MAHYE i. (Fars. māh “ay”dan nispet eki -iyye ile māhiyye > māhye > mahye >mahya) [Türkçe’de türetilmiştir] Ramazan, bayram ve kandil gecelerinde câmilerde, iki minâre arasınsa gerilen ipler üzerine elektrik ampulleriyle (eskiden yağ kandilleriyle) yazılan yazı veya çizilen şekil: Bir ramazan mahyası gibi ışıktan yazılmış müjdeler okurdum (Refik Halit Karay). Öksüzün altın bahtı […]DEVAMI

Yazan: Necip Fazıl Kısakürek Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar; Onu Ä°stanbul diye toprağa kondurmuşlar. İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim; O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim. Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur; Ay ve güneş ezelden iki Ä°stanbulludur. Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale, Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale. Ä°stanbul benim canım; […]DEVAMI

Yazan: Necip Fazıl Kısakürek Deryada sonsuzluğu zikretmeye ne zahmet! Al sana, derya gibi sonsuz Karacaahmet! Göbeğinde yalancı şehrin, sahici belde; Ona sor, gidenlerden kalan şey neymiş elde? Mezar, mezar, zıtların kenetlendiği nokta; Mezar, mezar, varlığa yol veren geçit, yokta… Onda sırların sırrı: Bulmak için kaybetmek. Parmakların saydığı ne varsa hep tüketmek. Varmak o iklime ki, […]DEVAMI