MİSÂFİR – MÜSÂFİR i. (Ar. sefer > musāferet ‘bir yerden bir yere gitmek, yolculuk etmek’ten musāfir yolcu) [kelimenin 1. anlamı Türkçe’de ortaya çıkmıştır.] Görüşme, ziyâret vb. amaçlarla birinin evine veya bir yer gelen ve geçici olarak kalan kimse, konuk, mihman: İki günden beri orada misafirdi. Reşat Nur Güntekin Bir gece misafirim olsan yeter Dolar odama […]DEVAMI

ŞAHMERDAN i (Fars. şāh ve Ar. verdāne > merdāne‘den şāh-merdān) Dikine kılavuzlanmış ağır bir demir parçası ile bunu belli bir yüksekliğe kadar kaldırıp serbest bırakarak düşmesini sağlayan bir mekanizmadan ibâret olan ve büyücek metal parçalarını dövüp şekillendirmeye, kazık çakmaya yarayan düzenek: Buharlı şahmerdan.” “Havalı şahmerdan.” “Haliç köprüsünün ayak kazıkları havalı şahmerdanla çakıldı” Karabük’te ağır mâden […]DEVAMI

EDEP – EDEB i. (Ar. edeb) insanın hatâya düşüp utanılacak şeyler yapmasını önleyen, yerinde ve ölçülü davranmasını sağlayan meleke, söz ve davranışlardaki ölçülülük, her hususta haddini bilip sınırı aşmama, terbiye, nezâket, zarâfet: Sükûtu, bilmediğinden değil edebindendir / Gerçi söylemez ammâ neler bilir âşık (Hızırzâde Said Bey’den). Edep insanın zînetidir. Edep, insanı nefsinin hevâsına uymaktan korur, […]DEVAMI