Siste Söyleniş
Yazan: Yahya Kemal Beyatlı
Daha önce yayınladığım Tevfik Fikret’in İstanbul’a ağır ithamlarda bulunduğu Sis şiirine istinaden Yahya Kemal tarafından kaleme alınan bu şiir, İstanbul’un değerini gözler önüne sermektedir.
Birden kapandı birbiri ardınca perdeler…
Kandilli, Göksu, Kanlıca, İstinye nerdeler?
Som zümrüt ortasında, muzaffer, akıp giden
Firuze nehri nerde? Bugün saklıdır, neden?
Benzetmek olmasın sana dünyâda bir yeri;
Eylül sonunda böyledir İsviçre gölleri.
Bir devri lânetiyle boğan şairin Sis’i.
Vicdan ve rûh elemlerinin en zehirlisi.
Hulyâma bir eza gibi aksetti bir daha;
-Örtün! Müebbeden uyu! Ey şehr! -O beddua…
Hayır bu hâl uzun süremez, sen yakındasın;
Hâlâ dağılmayan bu sisin arkasındasın.
Sıyrıl, beyaz karanlık içinden, parıl parıl
Berraklığında bilme nedir hafta, ay ve yıl.
Hüznün, ferahlığın bizim olsun kışın, yazın,
Hiç bir zaman kader bizi senden ayırmasın.
Link
*Fotoğraf eşime aittir.
yaz, kış, sis, yağmur, kar, trafik dahil hiç bir şey İstanbul’un güzelliğini bozamıyor…sevgiler bizden:)
Tam bir şaheser olduğunu düsünüyorum istanbulu dile getirmenin en iyi yollarından birini seçmiş şair bende şiire gönül vermiş biri olarak diyebilirim ki günün birinde böyle bir esere imza atmayı tanrı bana da nasip etsin