Özleyen
Yazan:Yahya Kemal Beyatlı
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulya gibi yalnız gezinenler köye indi
Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde.
Ä°NSAN ZAMAN ZAMAN GEÃMÄ°Å?Ä° ÃZLÃYOR.YAÅ?ANANLAR ANIYA DÃNÃÅ?TÃÄ?ÃNDE GELECEK GÃNLERE ANILARI ANMAK DÃÅ?ÃYOR.YAHYA KEMAL BEYATLI NIN BU Å?Ä°Ä°RÄ° BENÄ° GEÃMÄ°Å?E GÃZEL GÃNLERE GÃTÃRDÃ.FÄ°KRÄ°NE ELÄ°NE SAÄ?LIK NÄ°CE ANILARA NÄ°CE GÃZEL ANILARA HERKESE…..
Artık sevgiliye kavuşacaksın Devletşah, ne güzel. İstanbul’u ben de ne çok özledim…
Çok hoş özlemek insanlık için geçmiş muhasebesi yapmanın bir yolu bende kendi sitemde acizane birşeyler karalamıştım..
http://vetemre.blogcu.com/1023265/
ozlem insanin bir tas gibi durur icinde her gun atirladiginda biraz daha argilasior.. Ozlem insanin yer bitirir..
seydini doğru söylemişsin
özledim hem de çok özledim
ezberledim beklemeyi
yollar benim umudumdur
yolları kapatmayın
durun kar taneleri
çok güsel bi şiir harika
şiir güzel ve üstdeki resimle sanki bütünleşmiş. ama Yahya Kemal ı sevmem, okumam o başka konu.