SÎMİN
SÎMİN sıf. (Fars. sïm “gümüş” ve -ïn ekiyle sïm-ïn) Gümüşten yapılmış, gümüş: “Piyâle-i simîn: Gümüş kadeh. ” Ey afitâb-ı tâb-ı der-i maşrık-ı kemâl / Sîmin rikâb-ı eşheb-i kadrin senin hilâl (Fıtnat Hanım). Gümüşü andıran, gümüş gibi: Ârzû-yı gerden-i sîmîn ü hâl-i anberin / Hâtırımdan bir nefes çıkmaz hayâl-i ham iken (Fıtnat Hanım). Eşk-i sîmîni dökerdi […]DEVAMI
- NoniSevgili Devletşah, Ben Simin'in anneanne
- humeyrabir de servi simin vardı hatırladığım ka
- DefneEfendiiiim :), adinin anlami gibi muhtesView All Comments