ZAFER

ZAFER

ZAFER i. (Ar. zafer)

  1. Savaşta kazanılan gālibiyet: Gökte top sesleri bir bir nereden geliyor / Mutlakā her biri bir başka zaferden geliyor (). Kılıç Arslan’ın ve Melik Dânimend’in müşterek zaferi olan bu muhârebeden sonra Bizans kartalı bir daha Anadolu’da uçamaz. (). Gözlerimi kapar, bulutlar içinde kanatlanmış zafer arabasında çelik yüzlü bir esâtir cengâveri olurum ().
  2. teşmil. Büyük gayret ve emek netîcesinde elde edilen başarılı sonuç: Hakîkaten parlak birer zafer-i zekâdır (). Bu ilâçlar sâdece bugünkü tıbbın ve kimyânın zaferi değildir (). Yeni bir zafer attığım her adım ).

Zafer-şiar birl. sıf. (Ar. şi’ār “alâmet, âdet” ile) Zaferle sıfatlanmış, dâima zafer kazanan.

Kalıcı bağlantı

Related Posts

Yorum yapın

YORUMU GÖNDER